ՈՒրեմն, Երևանում «ՈՒրարտու» (Urartu / ՈՒրարտու) անվանմամբ մի քանի խանութ է գործում:
Դրանցից մեկը գտնվում է մետրոպոլիտենի «Երիտասարդական» կայարանի դիմաց: Խանութում, բացի պարենային և օրենքով արգելված ապրանքներից, ամեն ինչ վաճառվում է (թեպետ, արգելված ապրանքների մասով վստահ չեմ):
«ՈՒրարտու» խանութում վաճառում են նաև էլեկտրակենցաղային տեխնիկա, օրինակ` սրճեփ:
«ՈՒրարտու»-ն այլ խանութներից տարբերվում է` այստեղ որևէ ապրանք չեն երաշխավորում: Հարցին, թե ինչ կլինի, եթե խանութից գնված ապրանքը փչանա կամ վնաս պատճառի գնորդի առողջությանը, խանութում չեն պատասխանում:
«Ուրարտու» խանութի կին-տնօրենն իրավաչափ է համարում վաճառվող ապրանքների համար երաշխիքի բացակայությունը, սակայն պատրաստ է ընդառաջել գնորդին, խնդիրը «վերևների» հետ համաձայնեցնելուց հետո:
Իսկ ովքե՞ր են «Ուրարտու»-ի «վերևները», որոնք կարող են երաշխավորել խանութից վաճառվող ապրանքի որակը, հետևաբար` գնորդի առողջությունն ու կյանքը: ՀՀ Նախագա՞հը, Փաշինյան Նիկո՞լը, Պուտին Վլադիմի՞րը, թե՞ Մենուայի որդի Արգիշտին: Ի դեպ, հաշվի առնելով խանութի անվանումը, մեծ է հավանականությունը, որ «ՈՒրարտու»-ում վաճառվող ապրանքների որակի երաշխավորը հենց Մենուայի որդի Արգիշտին է:
Կարեն ՀԵՔԻՄՅԱՆ